dimanche 1 février 2009

L'òme perfièit !



De qu'agrada coma cara a las femnas?

D'aprèp l'universitat de Liverpool seri á los sinhòcats. An fait una experiença: los psicològs an mostrats a des femnas de caras d'òmes qu'avian o pas de cicatritz, e lor an demandats las que lor agradava lo mai d'encontrar per de relacion seriosas e duradissa o al contrari per de relacions brèvas e sens lendeman. Las femnas an mostradas per la majoritat una preferéncia per los sinhòcats quand éra per una relacion d'un ser, mas pas per una relacion a long terme. Los òmes qu'an una cicatritz desgatjan una imprecion de fòrça e de combativitat; las femnas pensan que son aclins al risc e al combat, çò qu'es generalament associat a de bonas qualitats de resistencia biologica, que pòdon eventualament èsser transmissible a son dròlle. Mas per de relacion a long terme val melhor un visatge intacte que tradusis mai de doçor e de prudéncia, qualitats importantas per un paire de familha.

mardi 6 janvier 2009

Tempesta

Vaqui una pichòta video per vos balhar un apercebut del vent que bufèt la setmana passada.



Jornalet



Jornal de Maria

Dissabte 15 de novembre 2003

Car jornal

Ai vist Joan aqueste ser, e s'es comportat d'un biais estranh. Faguèri de shopping amb d'amigas tota la tantossada e donc ai pensat qu'èra a causa d'aquò, subretot que soi arribada un pauc tardièra a nòstre rendepé.
Lo bar ont sèm anats èra bondat e i aviá fòrça bruch, alara li diguèri qu'anessem dins un endrèit mai tranquile per poder parlar. Diguèt pas res mas semblava encara mai preocupat, coma se aviá la tèsta endacòm mai. Vesiai plan qu'èra triste, alara li prepausèri d'anar sopar dins un pichòt restaurant agradiu. Mas son comportament tot lo long del repais me semblava estranh. Coma s'èra pas pus el meteis. Fasiá pas de sorire, semblava melancolic, me prestava pas atencion. Sentissiái plan que i aviá quicòm que trucava.
Me racompanhèt en cò mieu e mai me soi demandada s'anava montar. Semblava d'esitar un instant dabans ma pòrta, puèi me seguissèt. Arrivats a mon appart li tornavi demandar se i aviá quicòm que lo preocupava, s'èra ligat a totes dos, se i aviá vertadièrament pas quicòm que me voliá dire. Li diguèri qu'èri presta a tot ausir, mas me respondèt pas, a alucat la TV. Aprèp detz minutas li diguèt qu'anavi me colcar. L'ai sarrat fòrt contre ieu e li diguèri "T'aimi mai que tot al mond". Virèt un momenton lo cap cap a ieu e me daissèt partir soleta dins la cambra.
Mas suspresa, me joinèt e un pauc mai tard avèm fa l'amor. Mas semblava totjorn tan distant, quitament absent. Sabi plan que i a quicòm que truca. Aqueste còp ne'n soi segura me vau daissar. Benlèu qu'a ja trapat una autra filha. Poriá al mens aver lo coratge de ba dire en faciá. Aqueste nuèit me soi endormida en plorant.


Jornal de Joan


Dissabte 15 de novembre

Fa cagar. L'angletèrra a batut la França en finala.
Mas bon al mens ai baisat.

samedi 13 décembre 2008

Mister flaüta !


Una causa que m'agrada fòrça dins la vida son las flaütas. De tota mèna e que venan de'n pertot. Alara per vos faire descobrir un pauc aquel instrument vos prepausi un artista qu'es vengut una legenda de la flaüta e qu'agrada mai que tot: Ian Anderson de Jethro Tull grop conegut de las annadas 70 entre lo rock e lo psichedelic. Donc doas video de Jethro Tull que son seguidas d'un artiste american contemporanèu que saup mesclar dos genre pro especials: Greg Pattillo.










lundi 8 décembre 2008

Novèl duo Brotto Lopez

Trista nòva pel mond d'Occitania avèm perdut lo duo lo mai important de l'istòria de l'occitania: Brotto-Lopez que s'es deseparat!!!

Pels que coneisson pas lo Duo Brotto-Lopez lo vos vau presentar:

De'n primièr lo Guilhem. Es nascut lo 20 de
genièr de 1981 e comencèt la musica a 8 ans. En 1999 descobrís la lenga occitana e las musicas tradicionalas. Es a aquela epòca que pren consciéncia de sas originas espanhòlas e occitanas. Cantaire e musician a temps complet jòga actualament en solò e dins mantunas formacions.

Lo Brotto que seguís. Cabussa tre qu'es
pichon dins las musicas tradicionalas del sud-oest de França. Musician creatiu e curiós, fonda son estil pròpri de jòc mercé a d'escotas de colectatge e de rescontras nombrosas. Dempuèi mai de detz ans se passeja per animar concèrts, balètis, e estagis en França, Itàlia, Alemanha, e Olanda.


Son dos musicians qu'an agut un percors totalament diferents e qu'an sauput trapar de causidas esteticas comunas a l'entorn d'una musica liura e inovanta pel mai grand bonaür dels dançaires e ausidors. Prepausan un repertòri larg que ven principalament de Quercy e de Gasconha, prepausan tanben de composicions originalas. Los musicians tornan teissar colectatge, transmicion, e creacion. Rendo
n omenatge als musicians ancians e nos balhan a escotar dins un meteis temps çò qu'an reçauput e çò qu'an eles meteisses compausat.



Urosament vos podètz consolar lo novèl Duo Brotto-Lopez arriba en abans primièra vaquí una fòto exclusiva d'eles!










.

dimanche 23 novembre 2008

LO TENDILHON



Vaqui la dança occitana que vos cal saupre!!!

De'n primièr la preparacion:
  • Comptatz lo mond que va dançar (normalament es una dança d'òmes, anatz comprendre perqué)
  • Prenetz tan de padena, de cassòla,... que i a de persona
  • Trapatz tanben tant de cassa, d'escrumadoira, d'espatula,... totjorn una per persona.
  • Una toalha, o un troç de teissut totjorn un cadun
  • E aqui una manipulacion pas aisida de faire que i vau consacrar un paragraf

Prenetz vòstre troç de teissut e nogatz ba al nivèl de vòstras cuèissas, entortilhatz l'aisina de coisina qu'avetz causit a l'entorn del teissut. Cal que tenga e devetz poder lo levar quand dubrissetz las cueissas de pè. Aquò fait prenetz la padena o autra dins una man e ara podetz commençar a dançar.


Dançar consista a ensejar de marchar en redond en cantant e quand arriba las paraulas "lèva lo tendilhon" devetz levar vòstre aisina e botar la padena d'un biais que la cassa arriba pas ont fa mal pels òmes, e aital marcatz lo ritme!
Bon coratge als òmes e amusatz vos plan





PS:Lo "Tendilhon" èra una caviha d'una antica alpech.

lundi 10 novembre 2008

Les Pim's


Qual conneis pas aquel pastisson?
Dirai sens resèrvas qu'es lo melhor que conneissi. Es ma mameta que lo me faguèt descobrir e dempuèi, sa sabor berça los sovenirs de ma joïnessa. Una genesa tendre cuberta d'un napage a l'irange e d'una còca de chocolat fin que sembla lo sagèl d'un rei, aquò pòt sonque faire plaser. I a pas cap de reclama que podriá vanatr los meritis d'una ameravilha tant bona qu'aquela. Lo mescladís de las sabors vos fará viatjar a travèrs un mond tot plen de doçor e d'amaarum, du fruchat e de fevatat, de mofle e de crocant. Tota las qualitats per s'enamorar sul pic.

Alara de qu'esperatz per anar vos crompar un paqueton d'aquel delici...

¤¤¤¤¤¤¤